In het café komt hij niet meer en uitnodigingen voor feestjes slaat hij doorgaans af. Herman Brusselmans, veertig en schrijver van twintig boeken, stopt momenteel volop energie in een vervolg op De man die werk vond, in het maken van een kind en de oprichting van de BV Laat Mij Gerust? Vanaf 27 februari staat hij op alle podia van Vlaanderen met Bloemen op mijn graf, een indringend literair programma over eenzaamheid, geraamtepijn, seks, liefde, vreugde en de dood, kortom Brusselmans.

"Na de tournee geletterde mensen stop ik ermee", zegt Herman Brusselmans. "Ik heb andere plannen, want ik ben bezig om een vennootschap op te richten die ik Laat Mij Gerust wil noemen. Het is de bedoeling dat ik teksten voor allerlei media ga produceren. Ik ga zélf die teksten niet schrijven, maar hou me bezig met de supervisie. Ik ben van plan om jonge mensen aan te trekken om teksten te leveren die het waard zijn om mijn stempel te dragen. Noem het een soort literair agentschap."

Het spel meespelen

"Het idee is eigenlijk ontstaan door wat die boekhouder tegen ons zei", brengt vriendin Tania naar voren. Brusselmans: "Kijk, je speelt het spel mee of niet. Je verdient geld en dat gaat goed. Maar dan zegt zo'n boekhouder: je moet ervoor zorgen dat je aftrekposten hebt. Ik heb me daar nooit mee bezig gehouden, ook al heb ik altijd driekwart van mijn inkomsten afgestaan aan de belastingen. Dus ik ga er nu wat aan doen, via Laat Mij Gerust."

Waarom is Brusselmans plotseling zo verantwoord bezig? "Het gaat natuurlijk niet alleen om mijn eigen leven. Ik ben nu veertig, Tania is 33, en dan moet je op een bepaald moment een beslissing nemen. We willen dus een kindje. Je kunt dan denken: we zien wel. Of je kunt proberen om voor dat kindje in de toekomst te kijken. Ik ben er zeker van dat een kind zeer conservatief is, eigenlijk is het een egoïstische klootzak. Maar ik wil proberen om zo'n kind op een conventionele manier op te voeden. Dus als ik nu op mijn veertigste een kind maak, is daarover nagedacht."

Zeggen wat ik wil

Vroeger wilde hij nog wel eens zijn woorden nuanceren of zich aardiger voordoen dan hij in werkelijkheid is, maar nu heeft Herman Brusselmans er tabak van. Hij zit op de rand van de bank in zijn huiskamer, soms geflankeerd door hond Woody of vriendin Tania (in de romans luisterend naar de namen Speedy en Phoebe), en laat duidelijk blijken geen blad meer voor zijn mond te willen nemen. Zijn woorden lijken op sommige momenten te zijn overgewaaid uit zijn boeken, waarin het cynisme en de agressie door de jaren heen alleen maar zijn toegenomen.

"Ik ben altijd veel te beleefd geweest. Maar nu heb ik zoiets van: ik mag zeggen wat ik wil en hoef nergens meer een grens te trekken", zegt Herman Brusselmans. "Blijkbaar verwachten mensen dat ik voortdurend brakend onder mijn tafel lig en mensen uitscheld. En als dat vervolgens niet gebeurt, concluderen ze dat ik weliswaar allerlei vreselijke dingen schrijf, maar eigenlijk een heel braaf ventje ben. Nou, dat beeld klopt dus niet. Want ik ben een klootzak."

Herman Brusselmans, geletterd mens, op 27 feb in cc Lokeren, 1 mrt in De Bogaard, Sint Truiden, 7 maart in De Kimpel, Bilzen, 8 mrt in Vooruit Gent, 20 mrt Theaterteater Mechelen, 28 mrt cc Maaseik, 30 mrt Stadsschouwburg Leuven, 1 april cc Berchem. Info: Behoud de Begeerte 03/272.40.41.