In de aanloop naar zijn eerste aantreden als jurylid in ‘De slimste mens’ mag Herman Brusselmans nu vrijdag – daags na z’n 57ste verjaardag – zijn ideale tv-avond komen toelichten in ‘Alleen Elvis blijft bestaan’. 

En afgaand op de fragmenten die de producer ons zojuist al wist door te spelen, zou het weleens leuk kunnen worden: verheugt u zich alvast op Lemmy van Motörhead die in vol nazi-ornaat een Duitse oorlogstank bestuurt; op de onsterfelijke komiek Tommy Cooper die voor de zoveelste keer een goocheltruc verprutst; en op John Travolta die in ‘Pulp Fiction’ per ongeluk iemands kop eraf knalt. Fun!

'Reve, Hermans, Claus? Vage belletjes'
Herman Brusselmans «Samen met ‘Manhattan’ van Woody Allen en ‘Fargo’ van de gebroeders Coen staat ‘Pulp Fiction’ in mijn filmtopdrie aller tijden: ik vind het een klassiek meesterwerk. Je zou kunnen zeggen dat-ie twintig jaar na dato op bepaalde vlakken gedateerd is, met die bakstenen van mobiele telefoons en zo, maar voor mij doet dat niks af aan de klasse. Ik vind sowieso dat een tijdloos meesterwerk niet létterlijk tijdloos hoeft te zijn, of het nu gaat om film of over muziek of literatuur. Neem nu ‘De avonden’ van Gerard Reve. Ik heb dat boek eens aan een jong iemand aangeraden: een week later kwam-ie me melden dat hij het maar niks vond, omdat er met een kolenkachel gestookt werd in plaats van met een chauffage. Ja, wat wil je, dat verhaal speelt in 1946, toen de meeste mensen nog geen centrale verwarming hadden.

»Enfin, daar wil ik het dus over hebben in ‘Alleen Elvis’. Wat ik trouwens een vrij goed programma vind: ’t is een klassieke, ‘Zomergasten’-achtige formule, en die Thomas Vanderveken doet dat niet slecht.»

HUMO Kijk je eigenlijk nog zo veel tv als vroeger?

Brusselmans «Nee, veel minder. Ik heb jarenlang een vaste kijkroutine gehad, maar die routine is er sinds een tijdje uit – ik heb het zowat gehad met televisie, geloof ik. Ik kijk zelfs niet meer naar de Champions League, terwijl ik in mijn jeugd geobsedeerd was door voetbal.»

HUMO Waar hou je je dan wel mee bezig?

Brusselmans «Met lezen. En ook met privégedoe: daar kruipt behoorlijk veel tijd in (lachje).»

HUMO Privégedoe?

Brusselmans «Dates, en afspraken en zo. Ik ben daar een boek over aan het schrijven.

»In januari komt eerst het vervolg op ‘Poppy en Eddie’ uit, een boek van wel vijfhonderd pagina’s, genaamd ‘Poppy en Eddie en Manon’, waarin ik het laatste jaar van mijn relationele leven behandel. Je weet dat ik in 2013 iets ben begonnen met een jonger meisje – Manon heet ze in het boek – maar dat die relatie nu is afgelopen. En ondertussen ben ik bezig aan de opvolger van mijn detectiveroman ‘Zeik’, en dus ook aan een boek dat gaat over wat ik op dit moment in mijn persoonlijke leven meemaak. Geen spectaculaire dingen, hoor: ik zit al eens op een terras, en ik kom al eens iemand nieuw tegen. Voor alle duidelijkheid: ik ben nog steeds vrijgezel. En ik zit nog altijd in de rouw over het einde van mijn vorige relatie – ik ben er echt slecht van dat het gedaan is.

»Maar lezen blijft wel mijn favoriete bezigheid nummer één. Veertig jaar aan een stuk ben ik nu al iedere dag aan het lezen: je zou denken dat je op den duur door niks meer verrast kan worden. Maar onlangs ging mijn ex-vrouw Tania nog eens om boeken – ze doet dat vaak voor mij – en ze kwam terug met een roman genaamd ‘Schurkenbloed’ van een zekere James Carlos Blake. En fuck, dat boek is zó fantastisch. Als ik erin bezig ben, ga ik er zo in op dat de rest mij allemaal niet meer kan schelen.»

HUMO Gisteren zat ik me af te vragen wat ik zelf zou kiezen, mocht ik te gast zijn in ‘Alleen Elvis’. Ik dacht aan een aflevering van ‘Klare taal’, jouw tv-column uit ‘Het huis van wantrouwen’.

Brusselmans «Op tv zul je dat niet snel meer terugzien: ik geloof dat Uytterhoeven ooit beslist heeft dat materiaal uit ‘Het huis van wantrouwen’ niet zomaar verspreid mag worden. Maar als je wil, kun je op YouTube nog één aflevering van ‘Klare taal’ vinden waarin ik de draak stak met een lapsus van Luc Appermont: hij had het in ‘Waagstuk’ over het voormalige Antwerpse dichtersgenootschap Pink Poets, maar liet dat laatste woord rijmen op koets. Bijna 25 jaar geleden is dat inmiddels: de tijd vliedt. Nu en dan word ik er nog weleens door oudere mensen over aangesproken – ‘Zeg nog een keer ‘Dank u voor uwááándacht’?’ – maar onder de 30 heeft niemand ooit van ‘Klare taal’ gehoord. Waarmee nogmaals bewezen is dat roem en bekendheid ongelofelijk vluchtig zijn. Ik ondervind dat ook wanneer ik een literair optreden geef voor een jong publiek en de namen Reve, Hermans of Claus laat vallen. Hier en daar rinkelt er dan nog wel een belletje, maar ’t is toch een zeer vaag belletje.»

HUMO Alleen Elvis blijft bestaan, Herman.

Brusselmans «Voilà. Een ijzersterke regel van Luc De Vos, en hij klopt nog ook.»