(bron: Palmboys Herman Brusselmans page)

Wekelijks beantwoord de gast van Mannen op de Rand vragen over zichzelf. Schrijver Herman Brusselmans moest niet echt naar woorden zoeken.

-Wie zit aan het stuur in de auto?
Mijn vrouw, altijd. Ik heb een geschiedenis van angstaanvallen en alcoholisme. In die periode, zo'n tien jaar geleden, ben ik gestopt met autorijden omdat ik het te gevaarlijk vond. Voor mezelf en voor de rest van de wereld. Ik rij wel nog met de moto. Maar ook dat valt meer onder de noemer 'rondtuffen' dan 'over de autostrade scheuren'. Wat niet wegneemt dat ik zot ben van auto's en motoren. Ik ben zelfs een freak. Dat is dan misschien weer de macho in mij.

-Favoriet kledingstuk
Die botten hier (Toont zijn zware bruinleren boots, tot halfweg het onderbeen). Sancho-boots, die ik zes jaar geleden heb gekocht en sindsdien zowat alle dagen draag. Behalve schoenen - omdat het moét - koop ik nooit zelf kleren. Eigenlijk ga ik naar geen enkele winkel, tenzij voor sigaretten en lectuur. Neen, ook niet naar de supermarkt. Twee maanden geleden ben ik voor het eerst in een Delhaize geweest. Niet eens om te winkelen, maar voor de opname van een filmpje.

-Huishouden
Ik doe niks. Geen boodschappen, geen was of strijk. Koken ? Ook niet. (licht verlegen lachje) Weet je, ik geloof in liefde op het eerste gezicht, maar ook in een rationele keuze van je partner. Ik moet geen vrouw hebben zonder rijbewijs, dat zou dom zijn. Ik moet ook geen vrouw hebben die zegt: 'Deze week ga ik naar de Delhaize, maar volgende week gij. Niet dat het onmogelijk zou zijn. Als Tania ziek is, doe ik ook wel eens wat. Maar toch... Meestal leg ik het zo aan boord dat de buurmeisjes de hele shit gaan halen.

-Laatste vechtpartij
Ik heb nog nooit gevochten. Ook verbaal niet. Ik heb misschien nog maar één of twee keer iemand uitgescholden. Tenzij dan in mijn boeken. Zodra ik op papier begin, pak ik de mensen hard aan. Ik heb daar al allerlei psychologische verklaringen voor gezocht en ik denk dat ik weet hoe het komt: Ik ben zeer woedend om alles wat fout gaat. De mensen die ik afbreek in mijn boeken, zijn figuren die staan voor iets wat ik verwerp. Ik ken ze niet persoonlijk, maar ik weet wel: wie die of die job doet, die stáát nergens voor. Dan pak ik niet 'het systeem' aan, maar de mensen die het vertegenwoordigen. Waarom ? Dat is een kwestie van stijl. Als je polemisch schrijft, moet het pijn doen.

-Filmheld
Steve Buscemi, uit The Big Lebrowski of Fargo van de Coen broers. Ik heb altijd sympathie voor de figuren die hij speelt. Hij is niet de mythische schoonheid van het witte doek, maar verbaal wel heel sterk.

-Romantische plek
Als je mij vraagt: wat is de meest -en zet hier maar om het even welk adjectief: romantishe, fijne, of wat dan ook- plek, dan is dat allemaal: mijn eigen huis. Of: zo dicht mogelijk bij huis. Ik ben nog nooit op reis geweest, hoogstens een dag of drie voor mijn job. Tania probeert mij al heel lang op vakantie te krijgen. .... Ik denk dat het haar binnenkort zal lukken. Ik heb last van stress de laatste jaren. Ik ben al jaren onafgebroken aan het werk. Misschien zou het me toch deugd doen.

-Huilmoment
Bij de dood van mijn moeder. Niet op het moment dat ik hoorde dat ze dood was, maar in de nacht die er op volgde, heb ik hysterisch gehuild. En in de nacht na haar begrafenis nog eens dezelfde huilbui.

-Laatste kater
Zeven jaar geleden ben ik gestopt met drinken. Mijn laatste kater moet dus uit die periode dateren. Hoewel je dat eigenlijk geen echte katers meer kan noemen. Een dronkaard heeft elke dag een kater, maar hij kan de ene van de andere niet onderscheiden. Bovendien zoop ik die dan meteen weer weg. De laatste twee, drie jaar was ik nooit zat, maar ook nooit meer nuchter.

-Naar welke vrouw kijk je om?
Ik val eerder op kleine, donkere vrouwen dan op het blonde, Zweedse type. Bij die laatste denk ik eerder -ten onrechte, maar ik denk het- 'die zou ik eens achterwaarts in haar poes willen naaien' Gore seks en zo. Maar eigenlijk hou ik van lichtjes verlegen vrouwen. Niet het zeer zelfzekere niks-kan-mij-raken soort. Ik word graag ontroerd door vrouwen. Als kind dacht ik dat mooie meisjes niet naar het toilet moesten. In zekere zin wil ik dat nog steeds graag denken. Maar tegelijk kan het mij heel erg vertederen om te zien dat vrouwen toch geen onaantastbare wezens zijn.

-Wanneer ben je bezweken voor je vrouw ?
In Het mooie, kotsende meisje zit een passage over de eerste avond dat Tania bij mij thuis kwam. Ik had haar uitgenodigd om een pak friet te komen eten, maar zij is daar ongelooflijk ziek van geworden. Ze zat in mijn wc voorover gebogen te kotsten dat het kletterde. Ofwel zeg je dan: Wat een wijf is dat ? Ze kan nog niet eens een pak friet eten zonder mijn kot onder te kotsen. Maar toen ik haar zag, met het zweet dat van haar voorhoofd liep, helemaal bleek en ziek, dacht ik: 'Fuck, jong. Ik ben daar stapelverliefd op.

-Meest erotisch gerecht
Ik vind dat belachelijk, die link tussen erotiek en allerlei dingen die daar niks mee te maken hebben. Als je een erectie krijgt van roereieren, zit je met een serieus probleem. Oké, je kan seks hebben en intussen een paar hapjes eten in plaats van aangekleed te aperitieven. Maar om nu te zeggen: ik wil hete vanillepap over mijn vrouw haar borsten gieten en aflikken ? Dat is allemaal wel eens gebeurd, maar dat is Flair-shit. Kijk, ik drink koffie verkeerd. Dus in de juiste omstandigheden kan dat voor mij de meest erotische drank zijn. Maar ik vertik het om mij dat soort dingen te laten opleggen. Het is niet omdat je geen 27 kaarsen aansteekt vóór de seks, dat je niet geil of romantisch bent.

-Mag een vrouw jouw versieren?
Absoluut. Ik laat veel over aan de vrouwen: autorijden, koken, naar de Delhaize gaan, dan moet ze dat versieren er ook maar bijnemen. (lacht) Neen, voor mij is het een noodzaak om versierd te worden. Als ik een aantrekkelijke vrouw zie, zou ik er in het beste geval naartoe stappen om een praatje te maken.

-Trouw
Ik ben zot van andere vrouwen, maar ik kies ervoor monogaam te zijn. Ook dat is weet een rationele keuze. Wat is het mij waard om mijn vrouw te bedriegen ? De laatste jaren is het mij totaal niks meer waard. Tania en ik zijn negen jaar samen. De eerste jaren dacht ik ook: 'Mooi, ik heb een goede relatie. Maar wil dat nu zeggen dat ik nooit van mijn leven nog met andere vrouwen kan rotzooien ?' Het is wel eens gebeurd dat ik met andere vrouwen ging. Maar dat wordt minder en minder belangrijk. Ik had toen een schrikbeeld voor ogen, dat ik ooit met een vrouw van zestig jaar naast mij zou moeten liggen, met uitgezakte tieten, en aders, en weet ik veel. Terwijl ik nu, als ik mijn vrouw zie ouder worden, alleen maar denk: 'jongens toch, ze wordt er alleen maar mooier op'.

-Seks
Wat mij soms wordt verweten -platvloersheid en vulgariteit- zie ik alle dagen op tv en in de boekskes. Zoals Big Brother. Ik heb geen halvegare slagersvrouw nodig om mij seksueel op te winden. Oké, als ik die Betty zie, heb ik ook al wel eens gedacht: 'dat is er één om één keer goed plat te neuken, tot ze bewusteloos op de keukentafel achterblijft'. Natuurlijk heb ik ook mannelijke, puur biologische reflexen. Als je dorst hebt, wil je drinken. Als je geil bent, wil je seks. Maar so what ? So fucking what ? Moeten we er daarom zoveel shit rond verkopen ?

Bron : Bonanza Nr 2 - 29/01/01