Zo een jaar of vijf geleden ben ik voor de laatste maal naar de Boekenbeurs geweest. Ik heb geen tuin, ik kweek siervis noch bonzai, ik kan niet koken en ik ben niet bereid het te leren en ik knutsel geen meubelen in mekaar. Wat zou ik dus uitrichten op een boekenbeurs? Met een vergrootglas op zoek gaan naar de nog geen tien procent literatuur ? Er gebeurt ook nooit iets op een boekenbeurs. Ja, er komt al eens een lijk uitleg geven bij zijn eigen werk, maar wat verder ? Tot onze modediva in actie treedt. Ik geloofde mijn oren niet toen ik voorwaar hoorde vertellen dat Ann Meulemeester het jongste boek van Herman Brusselmans gerechtelijk had laten verwijderen. Ik passeer wel eens langs werkplaatsen Demeulemeester, waar achter het raam enige schaarse jurken hangen van de soort waarin je naar de begrafenis van je ouders gaat. Herman heeft daar een beetje spot mee gedreven. En hij is zoals bekend zeer fijngebekt als het op een beschrijving aankomt. En derhalve snelt Demeulemeester snikkend van ontzetting naar de rechter.Wat onnozel
Willen die truttebezen die zich te lande bezig houden met mode, of wat zij daarvoor aanzien, niet zo dolgraag bij de artistieke kringen horen ? Leren zij hun vak niet aan dezelfde academie waar ooit Vincent van Gogh aan de deur vloog, de kladschilder ? Maken zij van hun shows geen theaterprodukties die het oeuvre van Jan Fabre overtreffen ? Welnu, dames en heren van naald en draad, bij kunst hoort kritiek. En wie niet tegen kritiek kan, moet maar op een kantoor gaan werken of groenten verkopen of een andere blijmoedige en risicoloze bezigheid uitoefenen. Acteurs mogen bijboorbeeld de grond in geschreven worden, nimmer halen zij hun gram bij de rechter. Wat zouden ze. Het is overigens, voor alle duidelijkheid, heel goed dat de rechter zo snel en zo kordaat heeft ingegrepen. Wij zouden wel eens overmoedig kunnen denken dat wij in een vrij land leven. Bron : -