Nog voordat De Biografie van John Muts goed en wel in de winkels lag, had Herman Brusselmans het manuscript voor zijn volgend jaar te verschijnen roman alweer ingeleverd. Niemand die dan ook precies weet hoeveel romans Brusselmans inmiddels op zijn naam heeft staan. Het zijn er in ieder geval - al een aantal jaar - meer dan vijftig.

Met zijn nieuwste, De Biografie van John Muts, heeft Brusselmans wederom een vermakelijk werk afgeleverd. Dit keer valt het aantal seksscènes zowaar mee, al wordt er als vanouds veel tijd aan de toog doorgebracht. Dit zorgt voor hilarische discussies en situaties, maar vooral ook voor meer van hetzelfde. De echte Brusselmans-fan zal dit echter geen enkel probleem vinden.

Zo raakt Jef, de vader van John Muts, in gesprek met barman Fré, die naar eigen zeggen niet hoog van de toren blaast. Brusselmans weet gesprekken tussen simpele zielen tot komische proporties te brengen.
“(...) Ik ben de bescheidenheid in persoon. Sterker nog, ik heb een laag zelfbeeld, vind mezelf de grootste idioot die hier rondloopt en ik heb iedere dag zin om me van kant te maken.’ 
‘Wat houdt je tegen?’
‘Schrik voor reïncartanie.’
‘Reïncarnatie.’
‘Ja. Veronderstel dat ik terugkom als een eindje touw. Daar heb ik geen zin in. Wat kan een eindje touw betekenen?’”

De Biografie van John Muts staat vol met zulke anekdotes, maar ook met verkeerd gespelde woorden. Leuke vondst, maar na een tijdje heb je de verhaspelingen wel weer gezien. Gelukkig staat ook deze Brusselmans weer vol prachtige zinnen en taalvondsten waar menig auteur jaloers op zal zijn (“De liefde is een ondier met een terminale ziekte”). Ondanks dat John Muts een ellendig, miserabel en depressief persoon is, zorgt zijn biografie herhaaldelijk voor een grinnik en een lach.