``Zelfs de Mooie Jonge Oppergod van de Vlaamse letteren blijkt een leeftijd te hebben'', schrijft de uitgever in de begeleidende brief bij 'Wie is Herman Brusselmans en waarom?'. Ter ere van de verjaardag van de nu veertigjarige puber mocht een schare bewonderaars de loftrompet voor Brusselmans laten schallen. Het resultaat is niet om over naar huis te schrijven, al valt naast het valse geschetter van collega's Giphart, Mennes en Goossens het interview in vier delen van Ed van Eeden nog mee. Het is opmerkelijk dat de schrijver, in zijn boeken immer vrolijk wanhopig, in dat gesprek zijn levensloop met zulke droeve ogen bekijkt. Het is het treurige verhaal van een overtuigd lamlendige figuur, die desondanks niet helemaal gespeend lijkt van talent. Het enige wat dit lot dragelijk maakt is de zelfspot. Brusselmans - 'een simpel grand-maître volstaat' - zegt daarom tegen Van Eeden: ``Nu moet ik even zeiken. Dat deed ik de hele tijd al, maar nu ga ik dat even op een vochtige manier doen.'' Het is dezelfde, klaterende zeik die Brusselmans in zijn romans over zijn lezers uitgiet. In 'Logica voor idioten', zijn laatste autobiografische roman, komt het allemaal weer aan de orde: tongzoenen, het innemen van zoveel mogelijk pillen, de liefde voor zijn dode moeder, Phoebe, pissen, het juiste merk spijkerbroek, trollen & grootmongolen, de dood van de roman, een sigaretje roken, Helmut Lotti, de Volvo 850 van zijn uitgever, telefoongerinkel, grote tieten, drank en het banaantype. ('Geef haar een banaan ze kan er met haar poten niet afblijven.') De stijl van Brusselmans, ook die kritiek is niet nieuw, is een slap aftreksel van het 'geoudehoer waar de zegen op rust' van Gerard Reve. Tussen alle moppen is de grap soms nauwelijks meer te ontdekken, maar dat kan de Vlaamse Oppergod allemaal niet bommen. Hij weet dat hij elk half jaar een nieuw boek vol tomeloze ongein produceert, maar gaat er rustig mee door. ``Mijn romans gaan (. . .) nergens over. Net als mijn leven. Mijn leven en werken zijn niks anders dan logische handleidingen voor dezelfde idioten als ik. Andere idioten (de ergste soort) ontgaat iedere betekenis van wie ik ben en wat ik doe.'' Ik vrees dat ik wel eens tot de ergste soort zou kunnen behoren. Herman Brusselmans: Logica voor idioten. Uitgeverij Prometheus. Prijs f 29,50.