Welkom

Ze waren er allemaal in het Gentse literaire café Walry, de bewonderaars van Herman Brusselmans. Het nieuwe boek van de Caligula van de Vlaams-Nederlandse letteren, Vergeef mij de liefde , werd vorige week vrijdag officieel voorgesteld. Het café puilde uit van de bewondering. Zouden Brusselmans' vijanden zijn uitgenodigd, dan was niet caféWalry maar het Antwerps Sportpaleis een meer voor de hand liggende locatie geweest. Gelukkig houden de Brusselmans-haters zich op een afstand.Van de vrienden verschijnt Tom Lanoye in een zomers mantelpakje. Hoe typeert hij zijn vriendschap met Herman Brusselmans? ,,Ik heb een zwak voor minder getalenteerde hetero's. Je begrijpt: dit is een grapje.'' En dan Joyce De Troch met haar dj-minnaar van wie de naam mij nooit te binnen wil schieten, maar die mij charmeert door zijn briljante vertolking van Magere Hein. ,,Ken je het werk van Brusselmans, Joyce?'' vraag ik. ,,Nee.'' ,,En ga je het lezen?'' ,,Dat weet ik niet.'' Joyce De Troch wierp zich in de vorige Brusselmans-hype -- het boek Uitgeverij Guggenheimer met Ann De Meulemeester in een spectaculaire hoofdrol -- op als principieel verdedigster van Brusselmans. Ik zie ook Urbanus, Gerrit Komrij, Birgit Van Mol. Hemmerechts ontbreekt of is onzichtbaar. De enige die het laat afweten, is de auteur zelf. Het zou niet de eerste keer zijn dat Brusselmans de wereld van bewonderaars zijn achterste liet zien. Om over het achterste van zijn tong maar te zwijgen. Maar daar gaat een lichte siddering door de rijen en ik zie in de verte het perkament van de auteur. Het wordt een stemmige bijeenkomst, ingeleid door de uitgevers van Promotheus. Zij prijzen hun auteur de hemel der letteren in, Brusselmans kijkt zoals hij meestal kijkt: verveeld, geërgerd, want wie twijfelt nog aan zijn onsterfelijkheid? En dan verschijnt Rob Van Oudenhoven, om Vergeef mij de liefde in te leiden. Rob houdt het kort. Hij improviseert in zijn beproefde houterige stijl. ,,Dit is 'm. Ik heb hem gelezen. Meesterlijk. Al toen ik twee was, las ik hem. In het bijzonder wil ik pagina's 33, 63, 537 en 617 aanbevelen. Ik had veel herkenningspunten. Ik dacht: 'Shit, dit had ik zelf kunnen schrijven. Alleen niet zo goed.' '' Ten slotte spreekt ook de auteur de bewonderaars toe: ,,Zoals u weet, ben ik een man van weinig woorden.'' Hij had, zo bekent hij, een boek van duizend pagina's willen schrijven. Het zijn er uiteindelijk 953 geworden. Er zijn wat pagina's geschrapt, nadat uitgever Prometheus juridisch advies had ingewonnen over passages over prinses Mathilde. Het precedent-Ann De Meulemeester geeft aan wat we ons daarbij moeten voorstellen. Maar dan nog was het een heksentoer om in de buurt van die duizend pagina's te komen. Brusselmans loste dit probleem geniaal op door van pagina 101 direct naar pagina 505 te springen en later nog eens van 624 naar 877. Hij wil nog iets kwijt. Want Vergeef mij de liefde is niet zomaar een boek: ,,Ik heb altijd veel poen en roem willen vergaren, ik wilde nu het boek schrijven waar iedereen op zit te wachten.'' Als de meeste aanwezigen zich vol overgave in het literair-alcoholische debat werpen en Herman Brusselmans zijn boek signeert met bijdragen als: ,,Voor Sylvia met de grote borsten'' of: ,,Voor die kleine, geile Babette'', heb ik de gelegenheid het kloeke werk van de Gentse auteur door te bladeren. Al op pagina 5 laat hij weten dat zijn boek bestaat uit ,,honderden bladzijden gelul en gezeik, wie er niet tegen kan, die sterft maar. Bovendien is literatuur totaal zinloos, tenzij ze de schrijver veel roem brengt. Geld kan je nooit genoeg hebben, maar roem hangt weleens de keel uit. Ik weet waarover ik spreek.'' Dit is Herman Brusselmans ten voeten uit, met vaak prachtige zinnen, die met een aangename cadans over de lezer heen walsen. Vaak gaat het helemaal nergens over, maar de stijl is superieur. Een sterk voorbeeld van Brusselmans' stijl vind ik al op pagina 8. Daar beschrijft de auteur hoe hij met zijn motorfiets door Gent rijdt en toevallig een café ziet dat hij nog niet kent. Hij besluit af te stappen. ,,Goed, ik zag dat café dat ik niet kende en ik sloeg meteen m'n remmen dicht, zodat er nog bijna een idioot in een Mitsubishi Pajero in m'n gat reed. Hij wist me ternauwernood te ontwijken, stak bij het passeren kwaad de middelvinger in de hoogte, maar reed toch door, wat hem het leven redde.'' Tot zover is het prachtig: de ruwe schets z...


Gerelateerde boeken:

Veronderstel dat ik in die dikke kont zou bijten tot het bloed eruit spuit, dat zou je toch niet prettig vinden?? ?Toch wel Herman,? zei ze, en aldus kabbelde het gesprek saai verder tot het eindelijk ...

Herman Brusselmans heeft het imago van een klootzak, maar is in het echte leven niet zo. ?Als schrijver wilde ik de literatuur wel op zijn kop zetten, maar de schrijver en de persoon Herman zijn versc ...

Men zal zich afvragen: ?Meneer Brusselmans, U had het daarnet onder meer over wereldberoemde Belgische schrijvers. Wie zijn dat dan?? Nou, er is er eigenlijk maar één, en hoe bescheiden ik voor de ...

De bekende Belgische schrijver Herman Brusselmans brengt morgen een bezoek aan Vlaardingen om daar het evenement Vlaardingen Culinair te openen in en rondom de Grote Kerk.

Herman Brusselmans is een pak rustiger geworden sinds hij de liefde vond bij de Nederlandse Lena. Dat merkte Herman ook zelf op? ?Ik ben minder gespannen, ja. Die constante donkerte is weg ...

Herman Brusselmans zou ?onherkenbaar veranderd? zijn sinds hij vader werd van zijn zoontje Roman. Wat is er aan de hand? Op 65-jarige leeftijd werd de schrijver voor het eerst vader. Herman en zijn ...

Medejurylid uit ?De Slimste Mens? Herman Brusselmans is aangenaam verrast in Dag Allemaal over het programma ?Boris? dat door Jeroom mee werd gemaakt. Ook hij was gewoon om altijd een zeer ...

Herman Brusselmans kreeg dan weer vaak de andere Jeroom te zien. ?Hij leek me toch erg teruggetrokken en bleef vooral in z?n loge zitten om daarna gewoon z?n ding te komen doen tijdens de ...