teksten

Kijk, in mijn voetbaldroom gaat het ongeveer zo: Ik ben 29 jaren oud en ik heb het wel gezien bij Anderlecht. Er zijn een aantal redenen. Die zal ik even noemen, zodat u weet waarover ik spreek, want anders zou u zich gebeurlijk afvragen: "Waar heb die man het nou in godsnaam over?" Dat zal ik u zeggen.
Ten eerste, de ex Joegoslavische trainer van Anderlecht, Ponton Pantevic, staat me niet aan. Oké, hij mag dan vorig seizoen wel kampioen geworden zijn met zijn ex-Joegoslavische club Sandor Trablonky FC (bijgenaamd 'De Servische Wehrmacht'), maar wat dan nog. Alsof ik daar wakker van lig. Pantevic kent niks van voetbal, en daarmee over en uit. Volgens hem is de basis van ieder tactisch concept 'de ingooi van achterin'. We trainen er uren en uren op om de tegenstander tijdens z'n aanval tot het over de lijn werken van de bal te forceren zodat wij die fameuze `ingooi van achterin' krijgen, waarna we niks anders moeten doen dan rekenen op de enorme armkracht van onze linkerverdediger Stefan Van Moerkerke, die in z'n ingooiwerk al z'n frustraties legt, vanwege de transfer naar Sporting Gran Canario die hij twee seizoenen geleden misliep omdat z'n moeder op sterven lag en maar blééf op sterven liggen, de teef. Ze leeft trouwens nog altijd, en baat thans een mossel- en scampikraampje uit in de buurt van Station Noord. Enfin, Van Moerkerke gooit dan de bal in en wij er allemaal achteraan dus. Met wat geluk maken we op die wijze wel 'ns een doelpunt, maar voor hetzelfde geld gooit Van Moerkerke vaker dan ons lief is de bal gewoon over de tribune het bos in. En zo is het altijd wat.
Kortom, die Pantevic kent er geen kloten van. Hij is trouwens helemaal geen prettige man, vooral niet als hij een kwaaie dronk heeft, en die heeft hij meestal al tijdens de rust. Tjonge, wat we in de kleedkamer soms te verduren krijgen van die eikel, een ex-Joegoslavisch woordenboek schiet er te kort bij. En je begrijpt er natuurlijk geen bal van. Op den duur pik je desondanks wel 'ns een uitdrukking op, bij voorbeeld 'Iznav baratsj slobo arkaniç', wat betekent: `Ik steek zo meteen je lul in je eigen reet, rotzak'. Ga na dat soort beledigingen van je trainer maar 'ns met een gerust gemoed de tweede helft in.
Ten tweede, de medische staf van Anderlecht is evenmin uit het juiste hout gesneden. Toen ik in de bekerwedstrijd tegen Hoplala Beervelde, een vierdeklasser die het in de bekercompetitie niet onaardig deed, een elleboogstoot tegen m'n smoel kreeg waardoor mij tijdelijk het zicht ontstolen werd, riep onze clubdokter, dr. Zongo (een ex-Zaïrees), vanaf de zijlijn in het krakkemikkige Frans van hem dat ik voor eenieders gemak nu even vertaal: "Speel maar door, Brusselmans, je spelinzicht is toch al niet je sterkste puntl"
Daar kan ik nou echt pissig om worden. Met m'n spelinzicht is godverdomme helemaal niks mis. Ik geef toe dat ik 'ns.een periode heb gekend waarin ik, iedere wedstrijd weer, als een soort van twaalfde man fungeerde voor de tegenstander, zo veel slechte passes en verkeerde voorzetten gaf ik, maar dat had niks met mijn spelinzicht te maken, wel alles met de enorme depressie waarin ik, vanwege liefdesperikelen (ik was stapelverliefd op het Ultieme Droommeisje Famke Janssen) verzeild was geraakt, zodat ik me niet echt op het spel kon concentreren. Tegen die depressie schreef Zongo me overigens een papje van gistende eikenbladeren voor, gedrenkt in regenwater uit een onweersbui bij volle maan. De schijterij hield ik eraan over, en verder niks.
Ten derde, ik word bij Anderlecht zeer slecht betaald, in natura dan nog. Per gewonnen punt krijg ik, via onze sponsor (afgevaardigd beheerder van meubelgigant Meubelen Zijn Leuk), een salontafeltje, een dressoir of naar keuze een kurken mat. Wat moet je daar op den duur mee? Laten we eerlijk zijn: een transfer dringt zich op. Maar ja, een transfer waarhéén? M'n manager raadt me aan om het in Italië te proberen. De pest is dat ik ongeveer de meest achterlijke manager aller tijden onder contract heb. Hij heeft van voetbal zoveel kaas gegeten als die kaasboer uit Waasmunster wiens kaashandel al na één dag failliet ging omdat hij z'n eigen producten absoluut niet te vreten vond en ze aan iedereen ten stelligste afraadde. (Hij had wel een heel geile dochter, met van die tiet...