Mobiel menu
Teksten

teksten

Aan tekst geen tekort als je Herman Brusselmans heet.

Ik kan me niet voorstellen dat er iemand in het Nederlandse taalgebied is (en misschien zelfs ook daarbuiten) die zoveel columns op zijn naam heeft staan als Herman Brusselmans. Er is tegenwoordig geen blad meer dat ten onder gaat zonder ooit een column van Brusselmans te hebben afgedrukt.

Hier kunt u dan ook een uitgebreide selectie vinden, aangevuld met enige teksten die nooit in boek-vorm zijn verschenen.

(Teksten die de de afgelopen 30 dagen nieuw zijn geplaatst hebben een sterretje achter de titel *)

Reisverslag door Ammi

Titel:          Reisverslag door Ammi
Auteur:     Herman Brusselmans voor Rails
Datum:     xx-xx-2005
Grootte:   3886 woorden

Niet roken in de woestijn

Het koninkrijk Ammi ligt als een appeltje in het midden van een schaal met drie peren tussen Jemen, Oman en de Verenigde Arabische Emiraten. Het is een relatief onbekend rijkje. Niet toevallig luidt de wapenspreuk van de huidige koning, Butah II: 'Heb ik wat van je aan?' Butah II regeert vanuit zijn paleis in de hoofdstad Al Kehmal over een bevolking van 196.000 mensen, van wie negentig procent islamieten en tien procent rabiate katholieken. Dat dit laatste geen verwondering hoeft te wekken heeft als reden dat Ammi ooit een Ierse kolonie is geweest, in 1899 gesetteld door de expansionalist Dermid O'Gooff en zijn beruchte strijders, de Purple Pants, die om een of andere reden purperen broeken droegen. O'Gooff en zijn kompanen wilden van Ammi een centrum van handel en visvangst maken, wat deerlijk mislukte, vooral de visvangst, want Ammi grenst nergens aan een zee, of zelfs niet aan een groot meer, een rivier of een bedding vol kabeljauw en zwarte steur. De enige vis die je in Ammi aantreft is de gevaarlijke snavelvis, die op het land leeft en die je wel eens onverhoeds tegenkomt in een leeg zwembad, een badkamer, een kuip verdampt water of een wc.

Met de handel had O'Gooff het ook knap lastig. Hij was niet echt van het handelend type. Bovendien begon het de islamitische meerderheid al snel tegen te staan dat O'Gooff overal in Ammi Christusbeelden neerpootte, alsmede kerken, mariale centra en een keten van ontmoetingsplaatsen die allemaal Jesus'Place heetten en waar zo vrijelijk de kurk van de fles ging dat rond 1924 één op drie Amminieten alcoholicus was en de twee anderen ook niet nee zegden tegen een stevig glaasje. Dat kon zo niet blijven duren. O'Gooff en zijn purperen broeken werden in 1904 buiten gegooid door een gozer die als leider van het ondergronds verzet Damir Al Hudayah werd genoemd (wat betekent: Leider Van Het Ondergronds Verzet) en die zichzelf in één moeite door tot koning kroonde. Want koning, dat had hij eigenlijk al heel z'n leven wel 'ns willen zijn.

Damir vaardigde een heleboel nieuwe wetten uit, bijvoorbeeld niet roken in de woestijn, om tien uur alle cafés dicht en twintig tot tweehonderd zweepslagen voor wie een vrouw in het openbaar Salalah (Scheetje) durfde te noemen.

Damir Al Hudayah stierf schielijk in 1932 aan een vergiftigd broodje ham. Zijn broodjes ham-leverancier werd dan ook terechtgesteld, door middel van de Amminitische executiemethode Oujoeh, wat 'bijzonder grote bijl' betekent. Door de economische crisis had de bevolking wel wat anders te doen dan langdurig rouwen, en de nieuwe koning, Upstjek I, werd meteen aanvaard als verse vorst. Upstjek was niet een zoon maar een neef van Damir, die immers geen kinderen kon krijgen.

Dat had te maken met zijn urologische onvolkomenheden, maar die problematiek zou ons te ver leiden, al kan ik misschien wel aanstippen dat de vierendertig weduwen van Damir later geenszins aan hem refereerden met de woorden 'greatest fuck in the world'. Upstjek l regeerde een hele tijd, tot hij van z'n kameel viel en z'n nek brak (de kameel, Ivo, werd geoujoehteerd), en zijn opvolger, zijn zoon Butah I, regeerde iets minder lang, daar hij namelijk in 1954 met zijn Ferrari te pletter reed tegen een palmboom.

En zo komen we bij de broer van Butah I, Butah II, die eind 1954 begon te regeren en dat doet tot heden ten dage. Je zou zeggen, die gast moet ondertussen een heel ouwe man zijn, maar dat valt goed mee. Toen hij in 1954 gekroond werd was hij pas vier, dus dat maakt hem in 1999 tot een 49-jarige, die er dankzij een stringente sportbeoefening (intensief tangodansen) uitziet als een negenendértigjarige op wie de vrouwtjes heel gek zijn hoor. In tegenstelling tot veel van zijn ras- en geloofsgenoten houdt Butah het echter bij monogamie. Hij heeft daar dan ook een stoot van een echtgenote voor in huis. Het gaat hier om de Amerikaanse ex-starlet Debbie Andorra, die we gebeurlijk kennen uit B-films als 'Don't break my elbows' (1976), 'A little apple in a dish of pears' (1979) en vooral 'Look out for the hullaballoon', een pittige sf-thriller over drie werklozen van Mars die op aarde een baantje komen zoeken maar er geen kunnen vinden. Verder verklap ik niets.

Butah en Debbie hebben twee ...
Leden
doe mee

Registreer

Registeren is tijdelijk uitgeschakeld.
Foto

foto


Teksten

teksten
 


09-04-2013Vrij Nederland
xx-xx-2005Rails
xx-xx-2005Reload
xx-xx-2004Reload
09-10-2004Vara TV Magazine
25-09-2004Vara TV Magazine
01-09-2004de Morgen
07-07-2003Vara TV Magazine
08-03-2003Vara TV Magazine
10-05-2002Vara TV Magazine
06-10-2001Vara TV Magazine
28-05-2001De Nieuwe Gazet
21-04-2001De Nieuwe Gazet
14-04-2001De Nieuwe Gazet
07-04-2001De Nieuwe Gazet
24-03-2001De Nieuwe Gazet
17-03-2001De Nieuwe Gazet
10-03-2001De Nieuwe Gazet
03-03-2001De Nieuwe Gazet
24-02-2001De Nieuwe Gazet
01-11-2000Menzo
22-09-2000-
01-07-2000Esquire
10-06-2000Vara TV Magazine
09-06-2000HP/De Tijd
01-01-2000Prometheus
09-07-1998Humo
01-03-1998Humo
Bestel de nieuwste boeken van Herman Brusselmans eenvoudig en snel op Paagman.nl.