Mobiel menu
Teksten

teksten

Aan tekst geen tekort als je Herman Brusselmans heet.

Ik kan me niet voorstellen dat er iemand in het Nederlandse taalgebied is (en misschien zelfs ook daarbuiten) die zoveel columns op zijn naam heeft staan als Herman Brusselmans. Er is tegenwoordig geen blad meer dat ten onder gaat zonder ooit een column van Brusselmans te hebben afgedrukt.

Hier kunt u dan ook een uitgebreide selectie vinden, aangevuld met enige teksten die nooit in boek-vorm zijn verschenen.

(Teksten die de de afgelopen 30 dagen nieuw zijn geplaatst hebben een sterretje achter de titel *)

De beste sportcolumn ter wereld

Titel:          De beste sportcolumn ter wereld
Auteur:     Herman Brusselmans voor De Nieuwe Gazet
Datum:     28-05-2001
Grootte:   673 woorden

Je had mij, in de tijd dat ik furore begon te maken met mijn literatuur en al snel de Mooie Jonge Oppergod de Vlaamse Lett’ren werd genoemd, aan mijn bureau moeten zien zitten. Woest uit m’n ogen kijkend, schuim uit m’n mond spuwend, tussen twee moeilijk vindbare woorden in met m’n vuisten tegen m’n eigen voorhoofd beukend, en onnoemlijke verwensingen mompelend gericht aan de gehele wereld. Wat allicht niet vreemd was aan deze manier van werken was dat ik, tijdens het schrijven maar ook ervoor en erna, enorme dosissen alcohol tot mij na, continu zat te roken, en niet zelden ook nog ‘ns exotischer spul in mijn molen sloeg. En aldus schreef ik die fantastische boeken, columns, verhalen, gedichten, essays en toneelstukken en ik werd een genre op zich in de Nederlandstalige literatuur en geen poesje bleef er droog bij.

Op een dag (17 december ’93) stopte ik met zuipen en ik blééf unieke topprestaties afleveren. Veel later (vorige maand) stopte ik zelfs met roken en al de rest, en zeg nu zelf: is mijn talent hierdoor gaan zwalken? Bij lange niet. Ik blijf simpelweg de allergrootste schrijver die zich ooit in de Nederlandse taal heeft uitgedrukt en dat zal ik altijd blijven, welke drugs ik wel of niet tot mij neem. Betekent zulks dat drugs nutteloos zijn bij het leveren van topprestaties? Nee, dat betekent het niet. Drugs kunnen helpen, uiteraard niet bij het tevoorschijn toveren van talent, maar ze kunnen wel het talent uitdiepen, ontwikkelen, intensifiëren, de energie ervan in stand houden, het laten ontploffen en ervoor zorgen dat je de wilskracht behoudt om je talent, tegen alle kritiek en smaad en minachting en jaloezie van de ongetalenteerde goegemeente in, te blijven koesteren en het niet te negeren of het in de goot te laten rotten.

De enige redenen waarom ik gestopt ben met druggebruik zijn: 1) dat mijn talent inmiddels sterk genoeg was om op eigen kracht te rooien; 2) om mijn aftakelende lijf een plezier te doen. Wat ik bedoel is dat ik het gebruik van drugs bij het stimuleren van topprestaties niet afkeur, en wel integendeel. Daarom vind ik het absurd at, na het wielrennen en de atletiek, het voetbal aan de beurt is om te worden gemangeld door dopingcontroleurs. Het is toch te belachelijk voor woorden dat Gillet, Couto, Davids en god weet wie binnenkort nog allemaal, het gevaar lopen om geschorst te worden. Als die gasten iets slikken of snuiven of roken voor ze met hart en ziel een wedstrijd willen winnen, is dat dan niet hun eigen keuze en hun eigen recht?

Men zwaait met het argument dat met name Edgar Davids zich agressief gedraagt op een voetbalveld en dat zulks hoogst waarschijnlijkheid te wijten is aan het gebruik van nandrolon of andere stimulantia. So what? Hij wordt door die agressiviteit toch bestraft met rode kaarten? Wie zich drogeert moet de gevolgen dragen, ook de negatieve. Drugs moet je met verstand gebruiken (daarom dat ik er op de juiste momenten mee gestopt ben), zoals je je verstand moet gebruiken bij alles wat je doet.

Ooit, toen ik bij de UEFA-juniores van Lokeren speelde, had ik de dag van een wedstrijd een erge verkoudheid gekregen. Onze trainer, Léon Nollet, zei me voor de match: ‘Hier, eet dit op’. Het bleek een klontje suiker te zijn, gedrenkt in ether. Je hoort het goed: pure ether. Ik slikte het klontje (je kon bij Léon Nollet maar beter niet dwarsliggen), en ik speelde de agressiefste en beste wedstrijd die ik ooit gespeeld had, en dat wil wat zeggen. Na de match sloeg ik wel twee medespelers (Alex Querter en Raymond Mommens) op hu bakkes, beet ik een douchegordijn aan flarden, en wilde ik de dochter van de terreinverzorger bespringen, maar zulke incidenten betekenden totaal niks in het licht van mijn superprestatie op het veld.

Alle drugs moeten gelegaliseerd worden, dat zeg ik al twintig jaar. Wat ermee wordt aangevangen, dat moet de gebruiker, en niemand anders, zelf beslissen.  
Leden
doe mee

Registreer

Registeren is tijdelijk uitgeschakeld.
Foto

foto


Teksten

teksten
 


09-04-2013Vrij Nederland
xx-xx-2005Rails
xx-xx-2005Reload
xx-xx-2004Reload
09-10-2004Vara TV Magazine
25-09-2004Vara TV Magazine
01-09-2004de Morgen
07-07-2003Vara TV Magazine
08-03-2003Vara TV Magazine
10-05-2002Vara TV Magazine
06-10-2001Vara TV Magazine
28-05-2001De Nieuwe Gazet
21-04-2001De Nieuwe Gazet
14-04-2001De Nieuwe Gazet
07-04-2001De Nieuwe Gazet
24-03-2001De Nieuwe Gazet
17-03-2001De Nieuwe Gazet
10-03-2001De Nieuwe Gazet
03-03-2001De Nieuwe Gazet
24-02-2001De Nieuwe Gazet
01-11-2000Menzo
22-09-2000-
01-07-2000Esquire
10-06-2000Vara TV Magazine
09-06-2000HP/De Tijd
01-01-2000Prometheus
09-07-1998Humo
01-03-1998Humo
Bestel de nieuwste boeken van Herman Brusselmans eenvoudig en snel op Paagman.nl.