teksten

Mensen vragen mij geregeld: 'Meneer Brusselmans, zou u niet graag weer jong willen zijn?' 'Hoe jong precies?' vraag ik dan weer, want ik ben een beetje een detail-freak. 'Een jaar of vijfentwintig', zeggen ze. 'Dat is mij te oud', zeg ik. 'Nou, neem dan zeventien à achttien', proberen ze. Daar moet ik even over nadenken, waarbij ik mezelf help door te mijmeren over de tijd toen ik 17 à 18 was. We spreken hier tenslotte over 1975 à 1976, een periode die later veel heeft losgemaakt bij nostalgici, terugkijkers en heimweefanaten. Je mag niet vergeten dat ik toen een ongerepte jongeman was, die vol wilde plannen zat; die de wereld van seks, drugs en rock-'n-roll wilde exploreren; die de beste schrijver van Vlaanderen wilde worden, en die bij dit alles enigszins in de weg werd gestaan door een puistenkop, een ongelooflijke aanleg tot ziekelijke verlegenheid, en het bevel van z'n ouders om in het weekend voor tien uur thuis te zijn en in de week thuis te blijven tout court.

Nochtans waren mijn ouders erg leuke mensen, al vond ik zelf van niet. Mijn vader was een legermajoor van de oude stempel en mijn moeder was helaas geen weduwe. Mijn God, als ik aan mijn vader denk, dan zie ik automatisch een despotische man voor mij, die schreeuwt: 'Presentéér gewéér!' Het gebeurde dat ik m'n geweer niet meteen bij de hand had, en dan zwaaide er wat. Dat werd drie dagen hard corvee, en dan heb ik het verdomd niet alleen over aardappelen schillen. Nee, net zo goed heb ik het over appels plukken, rapen zaaien, pruimen ontpitten, bieten rooien en prei planten. Oké, we aten geregeld verse groenten en fruit, maar als je achttien bent, dan is dat niet je eerste bekommernis. Integendeel, m'n eerste bekommernis was meisjes neuken. Mijn vader vond dat een bekommernis van niks. 'Vrouwen', zei hij, 'zijn de ondergang van iedere rechtgeaarde man'. 'Maar u heeft toch ook een vrouw?' waagde ik het op te merken. Bij die woorden kromp mijn moeder in elkaar; ze stelde er geen prijs op dat over haar werd gepraat in de aanwezigheid van haar echtgenoot. 'Het is een onbezonnenheid waar ik eeuwig voor zal boeten', zei m'n vader inmiddels, waarna hij de woonkamer verliet omdat het exact zeven uur was en dan had hij z'n avondoefening op de speciaal aangelegde schietbaan in onze tuin. Persoonlijk deed ik geen schietoefeningen en dit vanwege gewetensbezwaren, iets wat mijn vader slechts na lang gediscussieer aanvaard had. Het regelmatige presenteren van m'n geweer moest ik echter blijven doen, zij het met tegenzin.

Als hij het huis uit was, ontspande m'n moeder zich weer enigszins. 'Wanneer schiet die klootzak zichzelf eindelijk door het hoofd'?' mompelde ze voor zich uit. 'De pest is dat hij zo'n goeie schutter is, ma', zei ik. Ze kon niet anders dan dat beamen; hoezeer hij voor de rest een nitwit eerste klas mocht zijn, schieten kon mijn vader als de beste. Bijna met z'n ogen dicht wist hij de hond van om het even welke buurman middenin het strottenhoofd te raken.

Een van die buurmannen had een prachtige dochter, die ook nog 'ns Suzanne heette, wat ik altijd een enorm geile naam heb gevonden. Nu, zo vele jaren later, vind ik dat nog steeds. Laatst was ik te gast bij Het Lagerhuis, onder leiding van de sinds jaar en dag televisiekundige beroemdheden die we allen kennen als Paul Witteman en Marcel van Dam. Nou ja, fuck them. Wat ik bedoel is dat ik in de opnamelocatie werd opgevangen door een redactrice die Suzanne in 't Woud heet. Tot een seconde of vijf voor het startschot was ze zodanig bezig met me op te vangen en te briefen dat ik nog nooit zo hitsig voor een camera heb gezeten als tijdens Het Lagerhuis. Hoe ik er desondanks in slaagde om op minzame wijze de show te stelen en in één ruk door op een bescheiden manier volop publiciteit te maken voor mijn recentste bestseller De kus in de nacht (uitgeverij Prometheus, 614 pp, 19,95 euro), het is me waarlijk een raadsel. Jammer dat ik na de opname vanwege privé-redenen meteen weer naar huis moest, want anders was er zeker een Avontuur in 't Woud van gekomen dat er niet om gelogen zou hebben.

Doch dit terzijde, zodat ik thans wed...


Gerelateerde boeken: