teksten

(Uit: Dood Verveling Vrouwen)

Waaraan wil je dat ik denk als ik naar je kijk, mijn lief? Als je wil kan ik denken aan de avond toen ik je voor de eerste keer zag en besloot: dit wordt de vrouw van de rest van mijn leven. Aan ons eerste gesprek, toen je zei dat je een tattoo had en dat viel me van je tegen, tot je je tattoo liet zien en ik het de prachtigste tattoo aller tijden vond. Aan onze eerste rit in je Citroën BX en je stak een bandje in de casettespeler en je zei: 'Ik heb hier een nummer dat volgens mij potten gaat breken', en ik luisterde naar dat nummer en alleen al omdat jij vond dat het potten zou breken vond ik het ook en het was 'Smells like teen spirit' van Nirvana. Aan onze eerste ruzie (omtrent iets futiels in verband met je vorige minnaar) en hoe ik zag dat je ogen even mooi bleven als er tranen uitvielen. Aan onze eerste keer seks en hoe je beefde van de schrik dat het geen goeie seks zou zijn en hoe dat beven langzaam minder werd en verdween. Waaraan wil je dat ik denk als ik naar je kijk, mijn lief? Als je wil kan ik denken aan de dag waarop mijn moeder stierf en hoe je door mijn verdriet zelf verdriet had alsof ze je eigen moeder was geweest, hoewel je haar nooit had ontmoet. Aan die keer toen de dokter een verkeerde diagnose had gemaakt en zei dat ik kanker had en hoe je die dokter zodanig uitschold dat ik schrok van je woede en je agressie, en hoe die dokter, uit angst voor jou, meteen een nieuwe bloedproef deed en opgelucht zei dat ik géén kanker had, en hoe je hem straal negeerde en tegen mij zei, een beetje huilend: 'Jij mag nooit doodgaan.' Aan de nacht dat ik mijn allerlaatste whisky ophad en ik was nooit zo dronken geweest, en je zei tegen mij: 'Mijn God, wat ben je mooi als je nuchter bent.' Aan die keer toen je, hoewel je 's ochtends heel vroeg op moest, tot ver na middernacht samen met mij bleef kijken naar de finale van het wereldkampioenschap snooker en hoe groot je geluk was omdat Stephen Hendry won want Stephen Hendry was mijn favoriet. Aan de dag waarop ik, kapot van nostalgie, per se naar 'Born Sandy Devotional' van The Triffids wilde luisteren, die ik in een vorig leven als LP had gehad, en ik belde alle Gentse platenzaken af en niemand had de cd in stock en hoe jij de deur uitging en een halfuur later terugkwam met 'Born Sandy Devotional' en hoe ik voor de duizendste keer dacht: Dat meisje kan toveren. Waaraan wil je dat ik denk als ik naar je kijk, mijn lief? Als je wil kan ik denken aan de rampendag waarop die verschrikkelijke belastingsaanslag in de post zat, waarop een theater mijn toneelstuk weigerde, waarop ik longontsteking kreeg, waarop onze auto gevandaliseerd werd, waarop er rook uit m'n computer kwam, waarop ik, stervend van de wanhoop, maar niet de slaap kon vatten - allemaal die ene zelfde rotdag - en hoe jij ervoor zorgde dat zelfs die dag geen slechte dag was. Aan die keer dat de schrijfkramp mij overviel, voor eeuwig leek het wel, en ik er zeker van was dat ik nooit meer een woord op papier zou krijgen en jij praatte een uur met mij en ik ging naar boven en ik schreef die nacht het eerste hoofdstuk van mijn liefdesroman 'Ex-Minnaar' die later een enorme bestseller zou worden. Aan die keer dat ik ales beu was, beu beu beu, en ik schreeuwde tegen jou:'Ik ben jou ook beu! Ga weg! Ik wil je nooit meer zien!' en je huilde, maar je bleef en nooit was ik zo blij geweest dat iemand bleef. Aan die avond dat je heel ziek was en toch friet bakte omdat ik zin had in friet en weet je, aan die friet kon menig professioneel frietenbakker een puntje zuigen. Aan die nacht dat ik diep in slaap was en je mij wekte en met een stemmetje, klein en iel van angst vroeg (zo triest had ik je nog nooit gezien): 'Hou jij van mij?' en mijn antwoord laat zich raden. Waaraan wil je dat ik denk als ik naar je kijk, mijn lief? Als je wil kan ik denken aan mijn liefde voor jou. Mooie gedachten.